گیاهان دارویی قابل کشت در مناطق کم آب
کشت در مناطق کم آب یکی از چالش برانگیزترین فعالیت های اقتصادی و کشاورزی می باشد که در دنیا مورد توجه سرمایه گذاران اقتصادی قرار می گیرد.
بخش بزرگی از اقلیم کشور بزرگ ایران را مناطق خشک و نیمه خشک تشکیل داده است. وجود بخش بزرگی از این اقلیم آب و هوایی سبب شده است تا کشت برخی از گیاهان در ایران محدود شود. برای درک بهتر این مطلب می توان به این موضوع اشاره نمود که عموما کشت گیاهانی با نیاز آبی فراوان مانند یونجه در این مناطق می تواند برای کشاورزان مشکل آفرین باشد.
در نتیجه با وجود مشکلات فراوانی مانند گرمای شدید هوا، خشکی خاک و در نهایت کم آبی در این ناحیه کشت در مناطق کم آب بسیار محدود گردیده است. متخصصان و کارشناسان حوزه زراعت بر این باورند که کشت گیاهان دارویی تا حد زیادی می تواند در کنترل این مشکلات موثر باشد. در نتیجه بسیاری از کشاورزانی که در این اقلیم ساکن می باشند به کشت انواع گیاهان دارویی گرایش پیدا کرده اند.
معرفی برخی از گیاهان قابل کشت در مناطق کم آب
خشکی آب و هوا در شهرهایی که دارای اقلیم گرم و خشک می باشند سبب محدود شدن فعالیت های کشاورزی می شود. این امر سبب شده تا کشاورزانی که در اینگونه شهرها ساکن هستند برای بهبود وضعیت معیشتی خود به کشت برخی گیاهان با پایه دارویی اقدام نمایند.
کشت گیاهان دارویی در این مناطق می تواند سبب تولید محصولاتی با کیفیت و میزان ماده موثره بالاتر شود. علت اصلی این امر نیز این است که گیاهان دارویی در این مناطق غالبا تحت تنش های محیطی قرار می گیرند. این امر خود عامل اصلی افزایش ماده موثره در این گیاهان دارویی می باشد. برخی از گیاهان دارویی که عموما در اقلیم گرم و خشک کشت می شوند شامل گیاهانی مانند آنغوزه، رازیانه، زیره و.. می باشد.
بررسی اهمیت اقتصادی گیاهانی که در مناطق گرم و خشک رشد می نمایند
برخی از گیاهان دارویی که در مناطق گرم و خشک رشد می نمایند می توانند برای اقتصاد کشور بسیار با ارزش باشند. در نهایت همین امر خود عامل افزایش تمایل کشاورزان در سرمایه گذاری بر کشت در مناطق کم آب کشور ایران می باشد.
